Steeds vaker treffen curatoren, financiers en andere belanghebbenden elkaar voor de rechter. Vooral het aantal procedures tegen banken valt op de laatste tijd. Dat is een gevolg van de goede positie die banken innemen met de verkregen zekerheidsrechten. Er is nu eenmaal een natuurlijke tegenstelling tussen de schuldeisers in een faillissement. Zeker als "er iets te halen valt". Juist dan wil iedereen een deel, want het is bijna nooit zo dat alle schuldeisers (volledig) betaald kunnen worden. Dat geldt overigens ook voor de curator.
Recent zijn er voldoende voorbeelden in het nieuws geweest. Curatoren vochten een robbertje met de bankiers van Perry Sport over de winkelverkopen na het faillissement, aandeelhouders betwisten de verkoop van Purdey door het bestuur van Brova en kregen daarin van de rechter gelijk, de accountant van Weijl wordt voor de rechter gedaagd vanwege de veronderstelde fouten in de jaarrekening.
De curator, die optreedt voor de schuldeisers, stelt ook steeds vaker bestuurders aansprakelijk voor tekorten bij een faillissement. Om problemen als bovenstaand te voorkomen is het zaak om overeenkomsten en beslissingen goed te documenteren en te motiveren voordat je overgaat tot uitvoering ervan. In het kader van herstructureringen is dat extra belangrijk. Een fout of misverstand is snel gemaakt, zeker als er snel moet worden gehandeld. Meestal met verstrekkende juridische of fiscale gevolgen.